Presentatie

Prototype

De horizontale lijn toont tot hoever de honingraatstructuur komt. De verticale lijnen tonen de scheidingslijnen tussen de verschillende onderdelen.

1 van de 6 symmetrische stukken

Constructie bestaat uit 6 symmetrische delen die met een snapverbinding op een stang worden bevestigd. De   twee helften worden verbonden door een middenstuk. Er zijn dus 2 mallen nodig. De stang wordt in beton gegoten die onder een dikke laag zand komt te zitten. De twee buitenste stukken zitten ook gedeeltelijk onder het zand en worden met een boutverbinding in het beton bevestigd. 

Technische tekening van 1 van de 6 delen. Aan de buitenkant zit een honingraatstructuur, die zorgt voor stevigheid en doordat die meeloopt met de vorm is die ook decoratief.

Technische tekening middenstuk

1 van de 6 delen in een mal

Door de honingraatstructuur moet het onderdeel gemaakt worden met gas-injectiespuitgieten.

Er worden 3 aanspuitpunten voorzien: 1 op elk uiteinde en 1 in het diepste punt van de 'parabool'.

De wanddikte bedraagt 5mm.

In de honingraat is een uitsparing voorzien om de stang in te bevestigen. De stang en de vorm worden aan elkaar gezet met een snapverbinding (schematisch weergegeven)

Feedback

Na feedback heb ik besloten om de onderdelen niet dubbelwandig uit te voeren, er komt een honingraat structuur aan de buitenkant ter versteviging.
Dit wordt nu bijvoorbeeld gebruikt om kartonnen panelen te maken maar ook in kunststoffen onderdelen.

Er worden ook uitsparingen voorzien om stangen in te bevestigen. Zo kunnen de onderdelen met een snapverbinding op de stangen vastgemaakt worden. De stangen zorgen dat de constructie niet vervormt en vangen een deel van de krachten op.

Bovenaanzicht bij vloed: helft constructie staat in het water.

Vooraanzicht (stukken passen niet op elkaar, doordat het met karton gemaakt is, dit zal in het definitieve model anders zijn)

De onderdelen

Vooraanzicht

Voorlopige presentatie

Dia 1

De andere dia's zijn nog work in progress

Deel dat in de grond bevestigd wordt.

Over de vormgeving ben ik nog niet content, maar het concept met de 2 onderdelen blijft wel.

Qua vorm wil ik meer teruggaan naar dit:

Anti-graffiti

Omdat mijn speelobject op een openbare plaats staat waar 's nachts niet veel controle is, zou het wel eens het slachtoffer van vandalisme kunnen worden.
Om dit te voorkomen bestaan anti-graffiticoatings. Die zorgen ervoor dat graffiti, markers, ... niet in het materiaal dringen. De sporen kunnen dan gewoon met een hogedrukreiniger weggespoeld worden.

Sioen, een Belgisch bedrijf uit Ardooie, heeft een anti-graffiti coating ontwikkeld voor op PVC.

http://www.sioen.com/chemicals/ContentNav.aspx?lang=ENG&con=3422

Vormgeving

Voor de vormgeving van mijn concept heb ik mij gebaseerd op de golven. Door de organische vorm steekt het niet te fel af tegen de omgeving.

Bestaande constructie: brug in Roeselare

Sculptuur op het Schouwburgplein in Kortrijk

De vorm die boven het zand uitkomt. Onderaan moet nog een vlak voorzien worden om het aan de ondergrond (betonnen plaat) te bevestigen.

Er moeten ook nog verstevigingsribben voorzien worden.

Dit is een ander onderdeel. Het is lossend en kan in verschillende standen gemonteerd worden. Hier moeten ook nog verstevigingen voorzien worden.

Schematische vorstelling van de constructie.

De constructie zou dicht bij de vloedlijn geplaatst worden zodat bij eb het speeltuig helemaal op het droge staat. Bij vloed zou 1 kant dan gedeeltelijk in ondiep water staan zodat het een glijbaan naar het water wordt. Omdat de hellingen niet zo steil zijn kunnen wandelaars bijvoorbeeld er ook op klimmen om zo boven het water te staan.

De onderdelen worden gemaakt van PE. Het zou in lagedruk gemaakt worden, net als de glijbanen die nu geproduceerd worden. Zo kunnen er genoeg aanspuitpunten voorzien worden en is de prijs van de matrijs ook lager. De wanddikte moet zo klein mogelijk gehouden worden om de productie economisch rendabel te maken. De wanddikte wordt gereduceerd door het gebruik van verstevigingsribben. 

Bijstelling concept

Na de presentatie van IPS werd duidelijk dat mijn concept herwerkt moet worden om het aantal matrijzen en de kost van de matrijzen te beperken.
Ik zal werken met 1 of 2 basisstukken die samen kunnen geplaatst worden tot de golfvorm. Zo zijn maar 1 of 2 matrijzen nodig en de grootte van de matrijs wordt beperkt.

Technische realisatie

Doordat mijn concept redelijk groot is, kan het niet uit 1 stuk gemaakt worden. De constructie moet ook vast gemaakt worden in de ondergrond. In Nieuwpoort staat speelplein op het strand en dat is vast gemaakt op een betonplaat onder een dikke laag zand. Het zand alleen kan niet genoeg gewicht leveren en verschuift ook constant.
Om de onderdelen aan elkaar te bevestigen zijn er verschillende mogelijkheden. Belangrijk is wel dat de onderdelen goed tegen elkaar aansluiten, er mogen geen gleuven tussen zitten.

• extrusie lassen met kunststof
• boutverbinding
• vormverbinding (snapverbinding)
• 'heat staking' 

Nu moet ik uitzoeken welke technieken de meest haalbare, goedkoopste, sterkste, weerbestendigste,... zijn.

Uitwerking

 EB

VLOED

Voor en bovenaanzicht bij eb

Concepten

Mijn eerste idee was een 'playable structure' te maken voor op het zachte zand. Tijdens het brainstormen tijdens de les zijn nog een aantal ideeën naar voor gekomen: waarom niet spelen met het verschil tussen eb en vloed? Zo kan het speeltuig tijdens eb volledig op het droge staan en tijdens vloed gedeeltelijk in/onder het water. Een ander idee was om iets te doen met de golfbreker, een soort 'oversteekplaats'. De vraag was alleen of dit alles niet nog gevaarlijker maakt.

 Spelen met het verschil tussen eb en vloed

 Structuur waarbij holtes worden opgevuld met zeewater bij vloed, zodat rustige 'zwembadjes' ontstaan

Oversteek voor de golfbreker.

Playable structures

Veel constructies/monumenten zijn niet specifiek ontworpen om op te spelen maar lokken dat wel uit.

Het monument voor de holocaustslachtoffers in Berlijn is ontworpen door Eisenman. Het monument bestaat uit 2.711 sobere stenen die volgens een golvend patroon gerangschikt staan. De ontwerper wilde hierdoor een gevoel van desorientatie creëren. Juist daardoor wordt dit een 'speelbare' plaats.  

Wavefield van Maya Lin

Structuur bij Blanton museum.

Richard Dattner's playcubes.

The haye playground in Southwark

Parklife Londen

Installatie van Angela Ciotti.